Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

"Ανώνυμη" ένα τραγούδι του Ζορζ Μουστακί, στα ελληνικά από τον Νίκο Ζαρταμόπουλο(youtube, 28 Ιουν 2015)

.............................................................


Ανώνυμη


 ...Είναι ένα τραγούδι-αίνιγμα. Sans la nommer, "Χωρίς να την ονοματίσω" δηλαδή, ήταν ο τίτλος που του έδωσε ο δημιουργός του Ζωρζ Μουστακί όταν το έγραψε το 1969. Στο τέλος την ονοματίζει βέβαια την "οιωνεί αγαπημένη" που περιγράφει, γιατί και το να ονοματίζεις έχει την αξία του, ακόμη και στα τραγούδια, ακόμη και στα αινίγματα! Ένα τραγούδι για την Επανάσταση λοιπόν, που ακόμη και "Ανώνυμη" -όπως είναι ο τίτλος στη δική μας βερσιόν- πάντα επιστρέφει. Οπότε... to whom it may concern! Όποιος/όποια θέλει, την ακολουθεί "μέχρι το τέλος" όπως λέει ο Ζωρζ, "όπου πάει" όπως αναγκαστικά μεταφράσαμε εδώ. Πού αλλού να ακολουθήσει κανείς την Επανάσταση άλλωστε; Μια σημαίνουσα διαφορά: "Την λένε Διαρκή Επανάσταση" λέει ο Ζωρζ στο πρωτότυπο, απηχώντας ίσως και την πολιτική του ένταξη στον τροσκιστικό χώρο. Παρακαλούνται ωστόσο οι τροτσκισταί, επιπλοποιοί, σαλαμέμποροι, σαμάνοι, βελονισταί, αστρολόγοι και λοιποί πιθανοί διαμαρτυρόμενοι και διεκδικούντες κοπυράιτ να μην αποδώσουν τη μη ακριβή μετάφραση στη "σταλινική" μου νοοτροπία: Απλώς δεν χωρούσε στη μουσική, και τέλος πάντων η "επανάσταση" -τουλάχιστον η προλεταριακή κοινωνική επανάσταση- είναι μία ΚΑΙ μεταφραστικώ δικαίω! Κρίνεται πάντα από το ΠΟΥ πάει... 


 Ιδού οι στίχοι: 


 ΑΝΩΝΥΜΗ 

Ανώνυμη και μάλλον ξεχασμένη 
σαν άπιστη παλιά αγαπημένη 
ένα ζωηρό κορίτσι που ξυπνάει 
στο αύριο που πάντα [ακόμα] τραγουδάει 

ΡΕΦΡΑΙΝ: 

Είναι αυτή που τη χτυπάνε 
και παντού την κυνηγάνε 
είναι αυτή π’ όλο ματώνει 
κι απεργεί και ξεσηκώνει 
είναι αυτή που φυλακίζουν 
την προδίνουν και τη βρίζουν 
που σου δίνει ορμή να ζήσεις 
και να την ακολουθήσεις 
όπου πάει, όπου πάει 

Ανώνυμο της πρέπει ένα τραγούδι, 
φρούτο τ’ αγρού ή μαγιάτικο λουλούδι 
Στα δυο της πόδια στέκει πάντα μόνη 
κι όπου γουστάρει πάει και φυτρώνει 

ΡΕΦΡΑΙΝ: 
Είναι αυτή που κυνηγάνε 
και με λύσσα τη χτυπάνε 
είναι αυτή π’ όλο ματώνει 
κι απεργεί και ξεσηκώνει 
είναι αυτή που φυλακίζουν 
την προδίνουν και τη βρίζουν 
που σου δίνει ορμή να ζήσεις 
και να την ακολουθήσεις 
όπου πάει, όπου πάει 

Ανώνυμη μια μέρα θα επιστρέψει 
το πρόσωπο κι αν έχεις αποστρέψει 
και το παλιό όνομά της θα προφέρει 
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ τη λεν -ποιος δεν το ξέρει; 

ΡΕΦΡΑΙΝ: 
Είναι αυτή που κυνηγάνε 
που τους κάνει να λυσσάνε 
είναι αυτή που δεν κολώνει 
κι απεργεί και ξεσηκώνει 
είναι αυτή που φυλακίζουν 
την προδίνουν και τη βρίζουν 
που σου δίνει ορμή να ζήσεις 
και να την ακολουθήσεις 
όπου πάει, όπου πάει





Δεν υπάρχουν σχόλια: