.............................................................
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
(1564 - 1616)
Σονέτο 52
Είμαι σαν πλούσιος που το ευλογημένο του κλειδί
Μπορεί μακάριους θησαυρούς εύθύς να ξεκλειδώσει.
Κι όμως δεν πάει να τους δει κάθε ώρα και στιγμή,
Ώστε της σπάνιας ηδονής η αιχμή να μη στομώσει.
Γι' αυτό και είναι μια σπάνια κι επίσημη χαρά
Οι λίγες μέρες της γιορτής σπαρμένες μες στο χρόνο'
Κι οι πέτρες οι πολύτιμες δεμένες αραιά
Είναι στο περιδέραιο και πάντα λίγες μόνο.
Έτσι κι η απουσία σου σεντούκι μου είναι τώρα,
Ένα ερμάρι που γιορτής ενδύματα έχει κρύψει,
Για να ευλογήσει ιδιαίτερα κάποια ιδιαίτερη ώρα,
Όταν του μεγαλείου του τη φυλακή θ' ανοίξει
Μια ευλογημένη αφορμή πάντοτε είσαι για μένα:
Θρίαμβος είσαι αν είσαι εδώ, ελπίδα είσαι στα ξένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου