"Κλωστήριον Νυκτερινής Ανάπαυλας" & "Πισθάγκωνα" από την "Υψικάμινο" του Ανδρέα Εμπειρίκου (1901-1975)

..............................................................

Ανδρέας Εμπειρίκος (1901 - 1975)

Κλωστήριον Νυκτερινής Ανάπαυλας*

Eίμεθα όλοι εντός του μέλλοντός μας. Όταν τραγουδάμε εμπρός στους εκφραστικούς πίνακες των ζωγράφων όταν σκύβουμε εμπρός στα άχυρα μιας καμμένης πόλεως όταν προσεταιριζόμεθα την ψιχάλα του ρίγους είμεθα όλοι εντός του μέλλοντός μας γιατί ό,τι και αν επιδιώξουμε δεν είναι δυνατόν να πούμε όχι να πούμε ναι χωρίς το μέλλον του προορισμού μας όπως μια γυναίκα δεν μπορεί να κάμη τίποτε χωρίς την πυρκαγιά που κλείνει μέσα στη στάχτη των ποδιών της. Όσοι την είδαν δεν στάθηκαν να ενατενίσουν ούτε τα συστρεφόμενα κηπάρια ούτε την ευωχία των μαλλιών που λατρεύτηκαν ούτε τα σουραύλια των εργαστηριακών μεταγγίσεων από μια χώρα σε φλέβες κόλπου θερμού προστατευομένου από τα εγκόσμια και τα μελτέμια της κυανής ανταύγειας λιγυρών παρθένων. Eίμεθα όλοι εντός του μέλλοντος μιας πολυσύνθετης σημαίας που κρατεί τους εχθρικούς στόλους εμπρός στα τείχη της καρδιάς μου κατοχυρώνοντες ψευδαισθήσεις πιστοποιούντες ενδιάμεσες παρακλητικές μεταρρυθμίσεις χωρίς να νοηθή το αντικείμενον της πάλης. Στιγμιότυπα μας απέδειξαν την ορθότητα της πορείας μας προς τον προπονητήν του ιδίου φαντάσματος της προελεύσεως των ονείρων και του καθενός κατοίκου της καρδιάς μιας παμπαλαίας πόλης. Όταν εξαντληθούν τα χρονικά μας θα φανούμε γυμνότεροι και από την άφιξι της καταδίκης παρομοίων πλοκαμιών και παστρικών βαρούλκων γιατί όλοι μας είμεθα εντός της σιωπής του κρημνιζομένου πόνου στα γάργαρα τεχνάσματα του μέλλοντός μας.

Πισθάγκωνα

Εμπρός στα τραίνα. Στις βάρκες και στα δέματα που μας θηρεύουνε θηρεύοντας κάτω από μεσοφόρια γυναικών που καβαλλούν σε ταύρους που αγαπούν κρεόλες που αγαπούν τους μαύρους που αγαπούν κοσμήτορες της ενορίας που φέγγουν και που σπέρνουν στα ύφαλα της νυχτός. Κανείς δεν ξέρει την αυγή που μας καλεί να μείνουμε μαζύ της. Η θήρα μας είναι νουνεχής γιατί μας αγαπούν γιατί τις αγαπάμε και πάμε στις γυναίκες με τους ταύρους μας μέσα σε φύκια γυναικών που αγαπάμε.

 (από την Yψικάμινο, Άγρα 1980)

*Σημείωση: Επετειακό το μικρό αφιέρωμα στον Α. Εμπειρίκο με τα δύο ποιήματα από την "Υψικάμινο", καθώς ανεχώρησε σαν σήμερα 3/9/1975.