Κυριακή 20 Απριλίου 2014

"Ο καλός φίλος και η σκιά μας" της Ευγενίας Ηλιοπούλου (www.protagon.gr, 20/4/2014)

 .........................................................

 

Ο καλός φίλος και η σκιά μας

  • Photo: seegarysphotos/Flickr
    Photo: seegarysphotos/Flickr


της Ευγενίας Ηλιοπούλου

 
Όταν γεννιόμαστε δεν καταλαβαίνουμε ότι έχουμε ένα μόνιμο σύνοδό μας.Την σκιά μας. Μετά, στην πορεία της εφηβείας και της ενηλικίωσής μας την αντικρίζουμε για πρώτη φορά. Ο περισσότερος κόσμος ταυτίζει τον εαυτό του με το σώμα του πρωταρχικά και μετά με τις πεποιθήσεις του, τα συναισθήματά του, τα πιστεύω του, την κουλτούρα του, την εθνικότητά του, το επάγγελμά του, την οικονομική του κατάσταση. Στην πραγματικότητα, όλα αυτά που θεωρούμε ότι ορίζουν τον εαυτό μας δεν έχουν καμία σχέση με τη πραγματική μας υπόσταση, την αληθινή μας ταυτότητα (Θ. Λουκίδου-2011). Η σκιά μας είναι υπαρκτή! Είτε μας αρέσει, είτε όχι, μας ακολουθεί παντού.΄Αυλη και άφωνη ύπαρξη, μάρτυρας όλων τω πράξεών μας. Παρούσα σε όλες τις εκδηλώσεις του θυμού μας. Μόνιμος κατήγορος των δραστηριοτήτων μας. Αδιαμφισβήτητα ενοχλητική, παρείσακτη  και ειρωνική, κυνική και σαρκαστική πάνω σε οτιδήποτε κάνουμε. Είναι η μόνιμη σύντροφος της αφόρητης μοναξιάς μας.
Πολλές φορές μας συντροφεύει φιλικά, πολλές φορές μας ενοχλεί. Όταν το φως είναι στραβό, και η σκιά είναι στραβή, λέει μία εβραϊκή παροιμία. Δεν μας παρατάει ποτέ. Δεν ξεκουράζεται ποτέ. Εφημερεύει χειμώνα καλοκαίρι για να καταγράψει τις καλές ή τις κακές πράξεις μας. Δεν πτοείται με τίποτα.Δεν εξαγοράζεται! Κάνει αισθητή την παρουσία της μόνο όταν περπατάμε κάτω από τον αφιλόξενο ήλιο. Δεν μας αρέσει η μορφή της, επειδή παραμορφώνει το γερασμένο σώμα μας και μας παχαίνει!
Αυτή η σκιά που αντικρίζεις είναι η αντανάκλαση της εικόνας σου (Οβίδιος, 43 π.Χ.-17 μ.Χ. «Μεταμορφώσεις». Όταν ζούμε στιγμές απελπιστικής μοναξιάς μας αρέσει η συνοδεία της, μας κολακεύει η μονιμότητά της. Μας ικανοποιεί η ύπαρξή της. Μας αμβλύνει το αίσθημα της απόγνωσης. Ισορροπεί τις ανασφάλειές μας. Στηλιτεύει τη διαμελισμένη αυτοεκτίμησή μας. Είναι το παράνομο δίδυμο αδελφάκι μας.
Ο καλός φίλος και η σκιά εμφανίζονται μόνον όταν ο ήλιος λάμπει έλεγε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος (1706-1790) και κάτι ήξερε. Θέλει καθαρό μυαλό και καθαρή αντίληψη η αναγνώριση της σκιάς. Με τα χρόνια αρχίζουμε και αγαπάμε τη σκιά μας. Γινόμαστε φιλαράκια και μαθαίνουμε να εκτιμάμε την ύπαρξή της. Την αναζητούμε όταν προβληματιζόμαστε για κάποια πράγματα. Η σκιά μας βοηθάει να μάθουμε τον πραγματικό εαυτό μας, να τον αγκαλιάσουμε και ίσως να τον αγαπήσουμε. Είναι μια συναλλαγή που δεν μεταφράζεται σε κέρδος ή απώλειες. Είναι μια σχέση αγάπης και στοργής που κρατάει όσο ζούμε. Ο Ε. Ροστάντ (1868-1918) έλεγε «τα έδωσα όλα στον ήλιο, όλα εκτός από την σκιά μου», εννοώντας ότι τη σχέση φιλίας με την σκιά μας δεν θα την προδώσουμε ποτέ.
ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Δεν υπάρχουν σχόλια: