Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

"Η δια της γενοκτονίας «εξυγίανση» της οικονομίας" έγραψε ο Γιάννης Μακριδάκης (18 Μαρ 2014 | tvxsteam tvxs.gr)

.......................................................

Η δια της γενοκτονίας «εξυγίανση» της οικονομίας

tvxs.gr/node/150615
 
 
Φωτογραφία: Μπουγιώτης Ευάγγελος/ ΑΠΕ-ΜΠΕ
 
Σήμερα κατέβηκα στην πόλη και νόμιζα ότι όλοι έχουν μεταναστεύσει ή αποβιώσει και έχω μείνει εδώ από τους τελευταίους. Σαν να ζούσα άντεργκράουντ και να έχει τελειώσει από καιρό ο πόλεμος αλλά να μην είχα πάρει χαμπάρι τίποτα. Από την ανάποδη όμως. Ο πόλεμος έχει φουντώσει, τα θύματα πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα στις πόλεις και η κατάσταση συνεχώς επιδεινώνεται εντός του συστήματος, μυρίζει ανθρώπινο κρέας παντού, μια αίσθηση πλανάται εκφυλιστικής και ταχέως μεταδοτικής θανατηφόρας ασθένειας.
Ακόμη και τώρα που έχουν περάσει κάποιες ώρες από την επιστροφή μου πίσω στο χωριό και παρόλο που έκανα την βόλτα μου στην ανοιξιάτικη φύση, στη θάλασσα και στα χωράφια, δεν μου έχει φύγει η μελαγχολία και η απογοήτευση, κάτι με πλακώνει και είναι αβάσταχτο.
Εικόνα και αίσθηση ερημιάς, μιας κοινωνίας που αργοπεθαίνει, αυτό αποκόμισα και φαντάζομαι πόσο χειρότερη θα είναι η κατάσταση στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις. Δεν νομίζω ότι θα άντεχα να βρεθώ ούτε λεπτό κάπου εκεί πια. Μας χωρίζει χάσμα χασμάτων από τους καταναλωτές και το κυνικό τους σύμπαν. Μια τζούρα πήρα μοναχά από δαύτο σήμερα και έχω πάθει σοκ.
Στην ΔΕΗ κλάματα και παρακάλια για μια επανασύνδεση, να μη μείνουν τα σπίτια δίχως ρεύμα το σαββατοκύριακο, έχουν μωρά παιδιά και γέροντες, την Δευτέρα θα φέρουν όσα λεφτά μπορούν οι άνθρωποι, έτσι έλεγαν μέσα απ’ δάκρυα και τις μύξες τους.
Στα καφενεία τα αδειανά παραίτηση, στους έρημους δρόμους σκυμμένα κεφάλια, απελπισία, στα μαγαζιά οι καταστηματάρχες έτοιμοι, πίσω απ’ την πόρτα στέκονται και κοιτάζουν σαν αρπακτικά, ορμούν σε κάθε περαστικό βλέμμα που έπεσε κατά λάθος στην βιτρίνα τους, μην με παρεξηγείς, έχω να πληρώσω επιταγές, έτσι που μας έχουν κάνει, χειρότερους από τους τούρκους τότε που πηγαίναμε απέναντι και μας τραβούσανε μέσα στα μαγαζιά τους για να φάμε ή να ψωνίσουμε, έτσι μου είπε ένας τους και κουνούσε το κεφάλι του για την κατάντια του εαυτού του.
Το σχέδιο φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του. Δια της γενοκτονίας “εξυγιαίνεται” η οικονομία της χώρας. Η ανεργία θα πέσει επειδή οι άνεργοι θα πεθάνουν σύντομα. Η υγεία και το ασφαλιστικό θα ορθοποδήσουν επειδή οι χρόνια πάσχοντες, οι γέροντες αλλά και όσοι ασθενήσουν από εδώ και μπρος δεν θα ζήσουν, θα ζουν μόνον οι εργαζόμενοι και οι υγιείς μέχρι να αρρωστήσουν και αυτοί ή μέχρι να απολυθούν.
Κυβέρνηση και παπαγάλοι στα παραδοσιακά και στα διαδικτυακά μμε φέρουν εις πέρας με απόλυτη επιτυχία τον ρόλο που τους έχει ανατεθεί. Προχωρούμε με όσους συνεχίζουν μαζί μας, αυτή είναι η εντολή. Όσοι πεθαίνουν ή βγαίνουν βίαια από το σύστημα καθημερινά ωθούμενοι προς την ανεργία, την ανέχεια, την έλλειψη στέγης, την ασθένεια και τον θάνατο, δεν ενδιαφέρουν ούτε την κυβέρνηση ούτε τους παπαγάλους της ούτε βεβαίως τους υπόλοιπους που ακόμη αντέχουν. Δεν ενδιαφέρουν το σύστημα. Το σύστημα προχωρεί με όσους μπορούν να το ακολουθούν. Οι άλλοι είναι βάρος. Είναι ακριβώς το αίτιο της κρίσης αυτοί και μόνον η εξόντωσή τους, ο βιολογικός τους θάνατος θα ξαναφέρει το σύστημα το αδηφάγο σε τροχιά ανάπτυξης. Μέχρι το επόμενο μπούκωμα και την επόμενη γενοκτονία. Ως τότε η Ελλάδα δεν θα πορευτεί όπως την γνωρίσαμε. Τα σπίτια και τα χωράφια, η ιδιωτική και η δημόσια περιουσία των κατοίκων της έχει ξεπουληθεί, η χώρα άλλαξε χέρια και με μεγάλη ταχύτητα αλλάζουν χέρια και οι εστίες των ανθρώπων της. Νυν άστεγοι μελλοθάνατοι αλλά και μελλοντικοί, σε πολύ σύντομο χρόνο, άστεγοι μελλοθάνατοι.  Αυτοί είναι πια οι Έλληνες πολίτες.
Τελευταία γενιά ιθαγενών που ζουν και κατέχουν στέγη και γη. Παραδίδεται μέρα με τη μέρα ολοταχώς η χώρα στα χέρια των νέων κατακτητών της. Και η ειρωνεία είναι ότι την παραδίδουν πατριδοκάπηλοι όπως όλα τα δεξιά πολιτικά κατακάθια στην μικρή νεοελληνική Ιστορία. Οι μεγαλοστομίες των ακροδεξιών σταγονιδίων του “πατριωτισμού” σε συνάρτηση με την δουλοπρέπεια και την γλίτσα τους αποδεικνύουν για μιαν ακόμη φορά την ιστορική συνέχεια και συνάφεια των εκπορνευμένων τους συνειδήσεων.

yiannismakridakis.gr

1 σχόλιο:

Γεωργία Δεληγιαννοπούλου είπε...

...Θα μου επιτρέψετε να σχολάσω: υπάρχει και συνέχεια στην κατρακύλα αυτή, συνέχεια την οποία δεν μπορούμε καν ίσως να την οσφρανθούμε ακόμα εξ αιτίας του συγκλονισμού που δέχεται η ελληνική κοινωνία από την απότομη και βίαιη εξαθλίωση που υφίσταται.
υπάρχει ένα σκαλί ακόμα πιο χαμηλό... αφού η κοινωνία έχει μαραγκιάει από τη φτώχεια και την κοινωνική αδικία. Έρχεται από τις δυνάμεις που ενεργοποιεί ο δίκαιος θυμός και οι καπηλευτές του. Όταν ο κοινωνικός θυμός είναι τυφλός κάλλιστα μπορεί να βρει δίοδο έκφρασης σε διαύλους όπως η Χρυσή Αυγή. Η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι εξ ίσου μεγάλη κατάντια της κοινωνίας, όσο ακριβώς και η φτώχεια. Η συνέχεια όμως είναι που με ανησυχεί. Αναρωτιέμαι αν έχουμε σαν λαός την ψυχραιμία και την ωριμότητα να απρρροφήσουμε τους τρυγμούς των κοινωνικών αντιπαραθέσεων, του κοινωνικού μίσους, της βίας... Ρητορικό το ερώτημα... Η αποσύνθεση είναι και ψυχολογική τριγύρω... Πόσο απίθανο είναι άραγε σε μια κοινωνία, που οι ιστοί της καθημερινά διαρρηγνύωνται, μία κοινωνική ομάδα, ή μια πολιτική ομάδα να στραφεί εναντίον μιας άλλης; Ο ασφαλέστερος τρόπος να καταλυθεί μια κρατική δομή είναι ο εμφύλιος πόλεμος: Και η ασφαλέστερη πρόφαση για έξωθεν στρατιωτική επέμβαση στα εσωτερικά μια χώρας. Εξ άλλου η σύγχρονη πολιτική και στρατιωτική Ιστορία βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων. Με τις ευλογίες του διεθνούς δικαίου... Κι αν στην Ελλάδα δεν έχουμε μειονότητες, που βοηθάν την εκκόλαψη τέτοιων συγκρούσεων, δύσκολο είναι να κατασκευαστούν; Η Χρυσή Αυγή είναι εξαίρετο εργαλείο προς αυτή την κατεύθυνση... Εύχομαι να μην δουν τα μάτια μας τέτοιες καταστάσεις (που θα σημάνουν γεωπολιτικές αλλαγές) και να διαψευσθώ. Αλλά φοβάμαι ότι είμαστε τελείως ανήμποροι πια κοινωνικά να αντισταθούμε σε μια καλά μεθοδευμένη προπαγάνδα που θα εξυπηρετούσε τέτοιους στόχους...
Η ευχή μου: Ας καλλιεργήσουμε την κοινωνική σύμπνοια, την αλληλεγγύη και κάθε έκφραση αλληλοβοήθειας. Οι αντιπαραθέσεις μας να μην παράγουν μίσος και τυφλό θυμό. Ας αγρυπνούμε...