"Μικρό παραμύθι" ποίημα της Πιερέττας Διαμαντοπούλου ("ΑΥΓΗ", 26/10/2012)

.............................................................

Μικρό παραμύθι


της Πιερέττας Διαμαντοπούλου

Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε μια κοπέλα που ήθελε να γίνει ζωγραφιστή. Πήγε λοιπόν σ' ένα ζωγράφο και του είπε:

- Θέλω να με ζωγραφίσεις έτσι που να φαίνονται όλα όσα πέρασα από τότε που γεννήθηκα. Τα κλάματά μου, οι χαρές μου... Μπορείς;

- Όχι, είπε ο ζωγράφος, δεν μπορώ να ζωγραφισω μέσα σε μια εικόνα όλη την περασμένη σου ζωή. Μπορώ να ζωγραφίσω μονάχα μια στιγμή απ' όλη τη ζωή σου. Μόνο μια απ' όλες τις μορφές σου. Θα σε ζωγραφίσω όπως είσαι τώρα κι όπως εγώ σε βλέπω

- Και πώς με βλέπεις εσύ; ρώτησε η κοπέλα.

- Λάμπεις σαν το φεγγάρι, είπε ο ζωγράφος, και ό,τι πέρασες μεταμορφώθηκε σε τρίχα των μαλλιών σου. Τα όμορφα πράματα γίναν τρίχες χρυσές κι οι λύπες σου ασημένιες. Έτσι σε βλέπω κι έτσι θα σε ζωγραφίσω.

Και ζωγράφισε ο ζωγράφος μια κοπέλα καθισμένη στο φεγγάρι, με μαλλιά ασημένια και  χρυσά.

Το Λουλούδι του Χρόνου, εκδ. Κέδρος 1992
από το ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ της "ΑΥΓΗΣ" (26/10/2012)
με ανθολόγο του Οκτωβρίου του 2012 την Βερονίκη Δαλακούρα