"Ποιος φταίει, ποιος φταίει..." του Παντελη Μπουκαλα

............................................................

Ποιος φταίει, ποιος φταίει...    Του Παντελη Μπουκαλα Εχει όλο το δίκιο με το μέρος του ο λίαν  επιτυχημένος πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ  Φίλιππος Σαχινίδης. Και μόνο οι κακόπιστοι  δεν θα του το αναγνώριζαν και θα τον κατηγο- ρούσαν ότι απλώς ήρθε να υπογράψει  και αυτός το εκλεπτυσμένο σενάριο βάσει  του οποίου εκτός από την πανάκεια,  υπάρχει και η πανασθένεια ή ο παν-ιός,  που δεν είναι παρά το κόμμα της νυν  αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο  βουλευτής, εφαρμόζοντας την αξιόπιστη  μέθοδο με την κωδική ονομασία «ράβδος  εν γωνία, άρα βρέχει», διακήρυξε ότι  «τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποιούν  την πολιτική παρουσία της Ακρας Δεξιάς»  και «αυξάνουν την επιρροή της Χρυσής  Αυγής». Αθώοι στην πολιτική σκηνή βρίσκονται.  Αλλά όσο και να ζορίσει κανείς τα πράγματα,  ακόμα πιο δύσκολο είναι να συμπεράνει  ότι για την καταβαράθρωση της  αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος,  από την οποία τρέφεται ο χρυσαυγιτισμός,  φταίει ο ο ΣΥΡΙΖΑ και ουδείς άλλος.  Αλήθεια, μήπως ήταν στελέχη  του ΣΥΡΙΖΑ μεταμφιεσμένα σε Παπανδρέου,  σε Βενιζέλο, σε Σαμαρά αυτά που απο- φάσισαν την τελετουργική νομιμο- ποίηση της Ακροδεξιάς, προσφέροντας  στον «λάιτ» ΛΑΟΣ κυβερνητικούς θώκους  και στον κ. Καρατζαφέρη τον χηρεύοντα  ρόλο του Νέστορα του έθνους; Μήπως ο λαϊκισμός εν Ελλάδι είναι  ανακάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ και ουδέν γνωρίζει  περί αυτού τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και  η Ν.Δ.; Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ κήρυξε  προεκλογικά την «ανακατάληψη των πόλεών  μας», την οποία τώρα επιχειρούν, με τον  δικό τους αιματηρό τρόπο, οι χρυσαυγίτες;  Μήπως οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, και όχι  οι γαλάζιες και οι πράσινες,  διόγκωσαν το μεταναστευτικό πρόβλημα;  Μήπως αυτές οδήγησαν τη χώρα σε  μείωση της κυριαρχίας της και την κοινωνία  σε ανέχεια, δύο πληγές από τις οποίες  ταΐζεται το κόμμα του κ. Μιχαλολιάκου; Ξαναλέω ένα από τα ελάχιστα αυτονόητα  που μας απόμειναν: Αμωμοι δεν υπάρχουν  καν στα μοναστήρια, πώς να υπάρχουν  στην πολιτική. Μερτικό ευθύνης έχουν  όλοι. Εντούτοις, με τέτοια ευθυκρισία και  τόση πολιτική ειλικρίνεια σαν του πράσινου  βουλευτή, για το μόνο για το οποίο μπορούμε  να είμαστε βέβαιοι είναι ότι η πολιτική και   ιδεολογική ήττα της Χ.Α. δεν θα έρθει  γρήγορα. Δεν θα έρθει τόσο γρήγορα  όσο την έχει ανάγκη ο τόπος πριν  μαυρίσει εντελώς η ψυχή του.