..............................................................
από: Palmografos.com - Ολυμπιακά στερεότυπα - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Ολυμπιακά στερεότυπα
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Ενας αρχαίος ημών πρόγονος, ο οποίος ήταν πυγμάχος, όχι μόνον ηττήθηκε
στους αγώνες στην Ολυμπία όπου και συμμετείχε αλλά έχασε, εξαιτίας της
ήττας του, και την περιουσία του. Οταν επέστρεψε στην πόλη του, την
οποία δεν θυμάμαι, επειδή το πρόσωπό του είχε παραμορφωθεί από τις
γροθιές του αντιπάλου του, ο αδελφός του ισχυρίστηκε πως δεν τον
γνωρίζει και έτσι τον απέκλεισε από το μερίδιο της πατρικής του
περιουσίας.
Παραλειπόμενα
από τους προ Χριστού Ολυμπιακούς Αγώνες, τότε που δεν υπήρχε εξέταση
DNA, η ανθρώπινη μικρότητα όμως περιφερόταν με όλη της την άνεση στη
σκιά του ωραίου, του μεγάλου και του αληθινού. Διότι μην έχετε καμία
αμφιβολία ότι εάν οι αρχαίοι ημών γνώριζαν τα αναβολικά και τις λοιπές
ντόπες, ακόμη κι αν δεν ενδιαφέρονταν για ρεκόρ, δεν θα δίσταζαν να τα
χρησιμοποιήσουν προκειμένου να σιτίζονται δωρεάν στο πρυτανείο και να
κυκλοφορούν στην αγορά ως ήρωες επειδή κέρδισαν στην δολιχοδρομία. Σιγά
μην είχε ηθικές αναστολές ο Αλκιβιάδης να ποτίσει τα άλογά του κυκεώνες
και άλλες ουσίες αν τον διαβεβαίωναν πως έτσι θα εξασφάλιζε τη νίκη.
Οι
ουσίες δεν ήταν το μόνο που δεν γνώριζαν. Δεν ήξεραν και άλλα, εξίσου
ουσιαστικά, από αυτά που φτιάχνουν τη δόξα των σύγχρονων Ολυμπιακών
Αγώνων. Αν τους μιλούσες για πολυπολιτισμικότητα, για παράδειγμα, θα σε
κοιτούσαν απορημένοι, θα σε ρωτούσαν πώς τη γράφεις αυτήν την πώς την
είπες και τι ακριβώς εννοείς. Μόνον οι ομιλούντες την ελληνική είχαν
δικαίωμα συμμετοχής, ως γνωστόν, και δεν έχαναν τον καιρό τους για να
διδάξουν στους λοιπούς βαρβάρους την έννοια του ευ αγωνίζεσθαι. Τους
αντιμετώπιζαν, όπως ο εκφωνητής της ΕΡΤ αντιμετώπισε τον αντίπαλο του
Γκιώνη στο πινγκ πονγκ, τον οποίον δεν αποκάλεσε ούτε μία φορά με το
όνομά του. Γιαπωνέζο τον ανέβαζε, Γιαπωνέζο τον κατέβαζε. Στο τέλος
κέρδισε ο ανώνυμος Γιαπωνέζος και ησυχάσαμε.
Ασε πια
το γυναικείο ζήτημα. Ζήτημα ακανθώδες για τους αρχαίους ημών η δημόσια
έκθεση των καλλίγραμμων γλουτών και του τρυφερού στήθους. Και επειδή τα
μαγιουδάκια ήταν αδιανόητα, ακόμη και το μπιτς βόλεϊ να ήξεραν, μόνο
στους καλολαδωμένους μηρούς των μαντραχαλάδων θα επέτρεπαν να το
απολαύσουν.
Σιγά
σιγά, κι άμα τα πιάσεις ένα ένα, αρχίζεις και αναρωτιέσαι γιατί τους
σύγχρονους Ολυμπιακούς, αυτούς που πάνω απ' όλα στηρίζονται στην
«ισότητα φυλών, πολιτισμών και φύλων» τούς λένε Ολυμπιακούς και όχι
κάπως αλλιώς. Διότι οι αρχαιολογικές μαρτυρίες περί διεξαγωγής αγώνων
μπάντμιντον στην αρχαία Ολυμπία, πριν από τις πυρκαγιές του 2009,
ελέγχονται και παραμένουν ανεπιβεβαίωτες. Θα μου πείτε, μεσολαβεί ο
βαρόνος Ντε Κουμπερτέν - και ο δικός μας Ραγκαβής που έχουμε την τάση να
ξεχνάμε ότι χωρίς αυτόν δεν θα γίνονταν οι πρώτοι σύγχρονοι Αγώνες το
1896 στην Αθήνα. Λαμβάνοντας βέβαια υπόψη πως ο Κουμπερτέν συνέλαβε το
Ολυμπιακό Ιδεώδες επειδή ήθελε να πείσει τους αγύμναστους συμπατριώτες
του Γάλλους να γυμνάζονται όπως οι Αγγλοι, τους οποίους θαύμαζε. Με
αποτέλεσμα να βγαίνει τώρα κάποιος Ρογκ και να λέει πως οι Αγώνες στο
Λονδίνο νιώθουν σαν στο σπίτι τους.
από: Palmografos.com - Ολυμπιακά στερεότυπα - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου