Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Η αθλητική ιδέα και οι 7 γιατροί (κι ένας μάρτυρας 8 - καμαρώστε τους!)... Α, και άλλη μια κ α λ ή είδηση!




Συνεχίζονται οι καταθέσεις μαρτύρων

Λ.Νικολάου: Δεν υπήρξε δόλος των γιατρών 

στο τροχαίο Κεντέρη-Θάνου


Με την κατάθεση του καθηγητή ορθοπεδικής και πρώην ποδοσφαιριστή, Λάκη Νικολάου, συνεχίστηκε η δίκη των Χρήστου Τζέκου, Κώστα Κεντέρη και Κατερίνας Θάνου. Ο κ.Νικολάου κλήθηκε ως μάρτυρας υπεράσπισης των επτά γιατρών που επίσης κατηγορούνται, και τόνισε ότι οι συνάδελφοί του έκαναν τη δουλειά τους και μόνο.

"Η Ελλάδα περίμενε πολλά από τους δύο αθλητές. Τους είχαμε θεοποιήσει. Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι μπορεί να μην λένε την αλήθεια. Η Πολιτεία τους είχε γεμίσει σεβασμό και στη συνέχεια με καχυποψία", τόνισε ο κ. Νικολάου.


Μάλιστα, ο μάρτυρας υπογράμμισε την υποχρέωση που έχει ο γιατρός να φροντίσει έναν ασθενή: "Παραπονέθηκαν για ζαλάδες, τάση προς έμετο και κεφαλαλγίες. Τα συμπτώματα αυτά έχριζαν περαιτέρω έλεγχο. Και αν όντως είχαν κάτι και οι γιατροί τους απαγόρευαν τη νοσηλεία και στη συνέχεια τους γινόταν μήνυση, τι θα λέγαμε τώρα σε αυτό το δικαστήριο".

Ο πρόεδρος του Δικαστηρίου ρώτησε αν οι γιατροί μπορούσαν να καταλάβουν ότι οι ασθενείς τους "δούλευαν". Ο κ. Νικολάου παραδέχθηκε ότι αυτό μπορεί να συμβεί, αλλά όχι άμεσα και μόνο μετά από δύο ή τρεις μέρες για να καταλήξει: "Ιατρικά έγιναν όλα σωστά. Αν ψάχνετε το δόλο, μην τον ψάχνετε στο γιατρό".


Την Τρίτη θα συνεχιστεί η πολύκροτη δίκη.
..................................................
..................................................

Ηλεκτρονική Έκδοση 

Η ΔΕΜΑ έκρινε ότι η χώρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στη διοργάνωση

Αφαιρέθηκαν οι Μεσογειακοί του

2013 από την Ελλάδα

Αφαιρέθηκαν οριστικά από Βόλο και Λάρισα οι Μεσογειακοί Αγώνες του 2013. Η ΔΕΜΑ συνεδρίασε στο Παρίσι και με ψήφους 12 προς 1 αποφάσισε να πάρει πίσω τη διοργάνωση από την Ελλάδα, καθώς έκρινε ότι η χώρα δεν μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά.
Βάσει του αρχικού προγραμματισμού, οι Αγώνες θα διεξάγονταν από τις 24 Ιουνίου μέχρι τις 3 Ιουλίου του 2013, παρουσία 4.000 αθλητών από 24 χώρες. Οι θεσσαλικές πόλεις πήραν το χρίσμα στις 27 Οκτωβρίου 2007 στην Πεσκάρα και το... έχασαν τρία χρόνια και κάτι αργότερα στο Παρίσι. Εντός της ημέρας αναμένεται να ανακοινωθεί η πόλη που θα πάρει τη διοργάνωση, μόλις δύο χρόνια πριν την έναρξή της. Μεγάλο φαβορί είναι η Ταραγόνα, παραθαλάσσια πόλη στη βορειοανατολική, στην επαρχία της Καταλονίας.

Η απόφαση αυτή της ΔΕΜΑ λειτουργεί εν μέρει και ως ανακούφιση για την Ελλάδα, καθώς τον τελευταίο καιρό όλο και πλήθαιναν οι φωνές, ιδίως από την Κυβέρνηση κατά της διοργάνωσης των Αγώνων. Άλλωστε και στην πρώτη του αντίδραση ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρος Καπράλος τονίζει ότι κάποιοι ανακουφίστηκαν απ' αυτή την απόφαση, ενώ έκανε λόγο και για “πολιτικά παιχνίδια”. "Είναι μια πολύ άσχημη εξέλιξη και βλάπτει σοβαρά το πρόσωπο της Ελλάδας στο διεθνή χώρο. Δυστυχώς φαίνεται ότι πολιτικά παιχνίδια μας έφτασαν σε αυτή την εξέλιξη. Έχω την αίσθηση ότι κάποιοι αισθάνονται ανακουφισμένοι από την απόφαση αυτή”.

Η απόφαση της ΔΕΜΑ πάντως μόνο αιφνιδιαστική δεν είναι και πάρθηκε μετά την ολιγωρία της ελληνικής κυβέρνησης να συνεργαστεί με την Επιτρποπή, την καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων και υλοποίηση των δεσμεύσεων που είχε αναλάβει η χώρα μας. Να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που αφαιρείται μεγάλη διοργάνωση από την Ελλάδα, εξαιτίας της αδυναμίας της να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της. Σύμφωνα με πληροφορίες, καθοριστικό ρόλο στην απόφαση της Διεθνούς Επιτροπής Μεσογειακών Αγώνων έπαιξε η υπόθεση του Μεσογειακού Χωριού. Ενώ αρχικώς η Ελλάδα είχε υποσχεθεί την κατασκευή σε Βόλο και Λάρισα, τελικώς για να μειωθεί το κόστος, αποφασίστηκε να φιλοξενηθούν οι αθλητές σε ξενοδοχεία και κρουαζιερόπλοια!

Η ΔΕΜΑ ζητούσε εδώ και ένα εξάμηνο εγγυήσεις από την Ελλάδα ότι όλα θα πάνε καλά, αλλά ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής, Γιώργος Κολέτσος, έστειλε απλά ένα e-mail στην επιτροπή, με το οποίο ρωτούσε αν γίνεται να μείνουν αθλητές σε κρουαζιερόπλοια και στην εστία του ΤΕΙ Λάρισας. Η ΔΕΜΑ απάντησε με τελεσίγραφο, ότι αν μέχρι τις 15 Ιανουαρίου δεν υπάρχει εγγύηση ότι όλα θα γίνουν όπως προέλβεπε το αρχικό πλάνο, θα αφαιρεθεί η διοργάνωση. Ελληνική αντίδραση δεν υπήρξε ποτέ και η σημερινή απόφαση ηταν αναμενόμενη.

Είναι προφανές επίσης ότι η ελληνική κυβέρνηση, ενώ είχε τη δυνατότητα να δώσει από πέρσι πίσω τους Αγώνες, περίμενε πρώτα να γίνουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου, για να μην αποφύγει τυχόν δυσμενείς επιπτώσεις στην περιφέρεια Θεσσαλίας και ιδίως στους "καλλικρατικούς" δήμους Βόλου και Λάρισας.

Μετά τη σημερινή εξέλιξη, το δεδομένο είναι ότι η Ελλάδα θα εξοικονομήσει τουλάχιστον 130 εκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο θα πρέπει να γίνει μια αποτίμηση*, για τα έξοδα που έγιναν από το 2007 όταν και έγινε η ανάληψη της διοργάνωσης.

*: Είναι η δεύτερη  κ α λ ή  είδηση μετά την παραίτηση των κ.κ. Κονιόρδου, Διβάνη, Ζάννου και Πανουργιά από την ΕΡΤ για τον "εθνικό" σκοπό, τη συμμετοχή μας στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Ευτυχώς που είναι και οι ξένοι που μας επαναφέρουν στην τάξη (ναι, ξέρω όχι γιατί μας αγαπάνε και θέλουν να μας διαπαιδαγωγήσουν και να μας φέρουν στο δρόμο της αρετής...) για ν' αρχίσουμε να ξεκόβουμε από τους μεγαλοϊδεατισμούς των εθνικών συμμετοχών στις διεθνείς εμποροπανηγύρεις και την αβάσταχτη ελαφρότητα της χαζοχαρούμενης ζωής.
   Να σταθώ όμως στην "αποτίμηση", όπου και ο αστερίσκος... Είμαστε σε κατάσταση κρίσης, της μεγαλύτερης ίσως που έχει περάσει αυτός ο τόπος και οι άνθρωποι που τον ζουν εδώ και 60 χρόνια. Ούτε τώρα λοιπόν δε θα τολμήσουμε να κάνουμε την αποτίμηση, τι ξοδέψαμε, τι εισπράξαμε,  π ο ύ  ξ ο δ ε υ τ ή κ α μ ε , τ ι  κ ε ρ δ ί σ α μ ε  απ' όλην αυτήν την εθνική φρεναπάτη; Και δε μιλάω για την οικονομική αποτίμηση (που θα έπρεπε να έχει γίνει κι αυτή - αλήθεια τι είδους συναίνεση σιωπής είναι κι αυτή, κ α ν ε ί ς, ναι  κ α ν ε ί ς  να μην έχει ζητήσει απολογισμό για τους Ολυμπιακούς του 2004;), μιλάω για την αποτίμηση του συλλογικού εαυτού μας, για την αναμέτρηση με το, λίγο ή πολύ δεν έχει σημασία, εκμαυλισμένο μας κομμάτι που καμαρώνει για το διορισμό, για το ρόλο που πήρε στο σίριαλ, για τη μίζα που πήρε και πλήρωσε για το εξοχικό πάνω στο κύμα, για το φακελάκι που έδωσε και τσέπωσε, για την ψήφο μας στον πολιτευτή που τακτοποιεί τις υποθέσεις μας, για τα κύπελλα και τα χρυσά μετάλλια που δεν τ' αξίζαμε, αλλά μαγκιά μας που τα πήραμε ντοπαρισμένοι αφού το ίδιο κάνουν και τ' αμερικανάκια, για τους θριάμβους στα φεστιβάλ και τα φάιναλ-φορ, για όλα αυτά τα σκατά, τέλος πάντων, της φτωχαλαζονείας μας που σκότωσε και σκοτώνει συνανθρώπους μας, επειδή μας ήρθαν βρώμικοι και πεινασμένοι απ' αλλού, ακόμα και τώρα, λίγο πριν το τέλος, την ώρα της πληρωμής, δε θα τολμήσουμε να πούμε την αλήθεια; 


...Πώς πεθαίνει ένας άντρας; Παράξενο κανένας δεν 
   το συλλογίστηκε.
Κι όσοι το σκέφτηκαν ήταν ανάμνηση από παλιά
      χρονικά
της εποχής των Σταυροφόρων ή της εν - Σαλαμίνι - ναυμαχίας.
Κι όμως ο θάνατος είναι κάτι που γίνεται / πώς πεθαίνει ένας άντρας;
Κι όμως κερδίζει κανείς το θάνατό του, το δικό του θάνατο, που δεν ανήκει σε κανέναν άλλον
και τούτο το παιχνίδι είναι η ζωή.
Χαμήλωνε το φως  πάνω από τη συννεφιασμένη μέρα, κανείς δεν αποφάσιζε.
Την άλλη αυγή δε θα μας έμενε τίποτα / όλα παραδομένα / μήτε τα χέρια μας /
κι οι γυναίκες μας ξενοδουλεύοντας στα κεφαλόβρυσα και τα παιδιά μας
στα λατομεία...  

(από το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη "Η τελευταία μέρα") 

Δεν υπάρχουν σχόλια: