Πρώτη δύναμη αναδείχθηκε η ΠΑΣΚ κατά τις εκλογές για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, κατά τις χθεσινές εκλογές. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, τα αποτελέσματα για το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΚΥΣΠΕ) έχουν ως εξής:
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΨΗΦΟΙ
ΠΑΣΚ 33,01% 21.414 ΔΑΚΕ 28,59% 18.543 ! (το θαυμαστικό δικό μου)
ΕΣΑΚ - ΔΕΕ 12,04% 7.810 ΑΝ. ΡΙΖ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 11,85% 7.686 ΑΝ. ΡΙΖ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 7,51% 4.872 ΑΝ. ΡΙΖ. ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 3,29% 2.131 Χ.Ε.Κ. 2,66% 1.724 ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ 1,18% 766 Αιρετοί του κλάδου εκλέγονται ο Δημήτρης Μπράτης από την ΠΑΣΚ και ο Βασίλης Παληγιάννης από τη ΔΑΚΕ.
ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΨΗΦΟΙ
ΠΑΣΚ 33,01% 21.414 ΔΑΚΕ 28,59% 18.543 ! (το θαυμαστικό δικό μου)
ΕΣΑΚ - ΔΕΕ 12,04% 7.810 ΑΝ. ΡΙΖ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 11,85% 7.686 ΑΝ. ΡΙΖ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ 7,51% 4.872 ΑΝ. ΡΙΖ. ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ 3,29% 2.131 Χ.Ε.Κ. 2,66% 1.724 ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ 1,18% 766 Αιρετοί του κλάδου εκλέγονται ο Δημήτρης Μπράτης από την ΠΑΣΚ και ο Βασίλης Παληγιάννης από τη ΔΑΚΕ.
© 2010 ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ - ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Κοιτάζω και ξανακοιτάζω τα αποτελέσματα των εκλογών για τους αιρετούς εκπροσώπους των δασκάλων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια και τρίβω συνέχεια τα μάτια μου. Είναι αλήθεια ό,τι βλέπω; Ναι, λέει, το Αθηναϊκό Πρακτορείο, είναι και παραείναι...ΠΑΣΚ πρώτη δύναμη, ΔΑΚΕ δεύτερη! ΠΑΣΟΚ δηλαδή και Νέα Δημοκρατία θα εκπροσωπούν τους δασκάλους στα νέα Υπηρεσιακά Συμβούλια!
Πώς γίνεται οι δάσκαλοι, μέρος των δημοσίων υπαλλήλων, η πρώτη επαγγελματική κατηγορία που πλήρωσε την ανικανότητα των πολιτικών μας, να επιδοκιμάζει και να επιβραβεύει την πολιτική των δύο κομμάτων που μας έφεραν εδώ, σ' αυτό το χάλι; Πρέπει να υπάρχει κάποια εξήγηση, εκτός αν μιλάμε για φαινόμενο που πιθανόν ν' ανήκει στην σφαίρα ενός μαζικού σαδομαζοχισμού που σαν επιδημία έχει διαδοθεί στις γραμμές των εργαζομένων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση! "Πονάω αλλά μ' αρέσει", που λέει και το χιλιοειπωμένο σόκιν αστειάκι...
Καταθέτω λοιπόν λίγες πρώτες σκέψεις προς διερεύνηση του φαινομένου, δεκτές οι αντιρρήσεις και ανοικτοί είμαστε σε διάλογο. Αλλά πάνω απ' όλα ειλικρίνεια, συνάδελφοι, και όχι στρουθοκαμηλισμοί και άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.
Είναι γνωστή η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον συνδικαλισμό, ιδιαίτερα σ' αυτόν των εργαζομένων στο δημόσιο. Εκπρόσωποι και συνδικαλιστές σε στενή επαφή με τα μέλη των κατά τόπους συλλόγων "πουλάνε" εξυπηρετήσεις με αντάλλαγμα την ψήφιση των παρατάξεών τους και την εκλογή τους στα όργανα υπηρεσιακών συμβουλίων. Τι εξυπηρετήσεις; Επιλεκτικές και προνομιακές ενημερώσεις, ευνοϊκές τοποθετήσεις στις μεταθέσεις και στις αποσπάσεις, αποσιωπήσεις και καλύψεις σε τυπικού χαρακτήρα υποχρεώσεις και καθήκοντα, συνθέτουν ένα δίκτυο αλληλεξαρτήσεων μεταξύ εκλογέων και αντιπροσώπων που είναι ακριβώς το πελατειακό σύστημα που τόσο κατακεραυνώνουν τα κόμματα που υπηρετούν. Και οι έρμοι οι εκλογείς ψηφίζουν αυτούς που χρόνια τώρα είναι μέσα στα "κόλπα" για να τους ανταμείψουν για την ευνοϊκή μεταχείριση που έτυχαν.
Και όσοι για λόγους προσωπικής αξιοπρέπειας αρνηθούν να υποκύψουν σε τέτοιου είδους αλισβερίσια, απλώς δεν συγκαταλέγονται στους "ημέτερους" που ευνοούνται, και ταλαιπωρούνται τηρώντας τους τυπικούς κανόνες του παιχνιδιού, ενώ οι άλλοι, οι "ημέτεροι" δεν έχουν π.χ. παρουσιαστεί στην οργανική θέση του διορισμού τους πάνω από πέντε χρόνια (!), βρίσκονται αποσπασμένοι όπου τους βολεύει κι ένας Θεός ξέρει (λέγε με "μπάρμπα στην Κορώνη", "πολιτικό μέσο" και τα τελευταία 30 χρόνια "κομματικό συνδικαλισμό") πότε, και αν, θα υπηρετήσουν εκεί που η υπηρεσία είχε και έχει ανάγκη.*
Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να διεκδικεί "ψήφο ευθύνης", καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να μιλάει για διαφάνεια και "ανοιχτή διακυβέρνηση" (open gov, επί το ελληνικότερον), καμία κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να πείσει για τις αγαθές της προθέσεις για δικαιοσύνη και ισονομία, όσο συντηρεί στο μέσο κοινωνικό επίπεδο - που εύκολα υποπίπτει στην αντίληψή μας - τέτοιες καταστάσεις αδικιών και διακρίσεων.
Και κάτι άλλο που αφορά τους εκλογείς και τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους. Ε, και τι έγινε που απέσπασαν τέτοιες νίκες οι παρατάξεις τους; Ποιο είναι το αντίκρυσμα στην πραγματικότητα, από την άποψη της ουσίας, δηλαδή; Τι αλλαγές επιφέρουν στην εκπαίδευση; Τι αλλάζει στο σχολειό μας και στη ζωή των παιδιών μας; Απολύτως τίποτα... Α, ξέχασα πιθανόν ν' αλλάζει στην καριέρα των εκλεγμένων, θα δώσουν από καλύτερες θέσεις τις μάχες για την αναρρίχησή τους στα υψηλά της εξουσίας δώματα. Παραγοντιλίκια, γιατί όχι και βουλευτιλίκια... Πιο κάτω; Απλώς συντηρείται μια συντεχνία που αλληλοεξυπηρετεί τα μέλη της, διατηρείται η ίδια σάπια κατάσταση και όλοι είναι ικανοποιημένοι που τη ζουν και την αναπαράγουν, δικαιώνοντας και τον Πάγκαλο που επιμένει ότι "όλοι μαζί τα φάγαμε". Και μαζί τα τρώμε...
*: Όποιος υπηρεσιακός παράγων ενδιαφέρεται ας ρίξει μια ματιά ποιοι δάσκαλοι, πόσοι, πού και πώς υπηρετούν λ.χ. στην Αργολίδα, όχι ότι στους άλλους νομούς η κατάσταση θα είναι καλύτερη. Λέμε τώρα, θα ενδιαφερθεί κανείς από το Υπουργείο Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου