"Το ωραίο, το μεγάλο και το απατηλό" ένα άρθρο του Μιχάλη Τσιντσίνη ("ΤΑ ΝΕΑ", 7/7/2010)

Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ είναι αυτό που λέει το δεύτερο συνθετικό της: ένα είδος πόνου. Δεν έχει τίποτε το νόστιµο. Γι’ αυτό και το αφιέρωµα των «ΝΕΩΝ» του Σαββάτου στο «αξέχαστο καλοκαίρι» του 2004, έπεσε λιγάκι βαρύ. 

Καθετί που θυµίζει το «Αξέχαστο» είναι βαρύ και οδυνηρό. Οι ξεθωριασµένες αφίσες της Εθνικής στα επαρχιακά καφενεία. Η έρηµη χώρα της παραλιακής που θα γινόταν εσπλανάδα. Τα βίντεο στο ΥouΤube µε τις αφόρητες, «πειρατικές» κραυγές των εκφωνητών. 

Συµπτώµατα όλα ενός χανγκόβερ. 

Αποτσίγαρα ενός πάρτι που άφησε µόνο χρέη. Ρετάλια από µια χώρα που θα γινόταν άλλη. 

Υπό το φως όσων ακολούθησαν, υπό το βάρος του παρόντος, δεν µπορεί κανείς να θυµάται και να χαίρεται. Η εθνική µνήµη – αυτή που στους Ελληνες είναι πάντα η ανοιχτή πληγή – δεν έχει πια ανάγκη τα κτερίσµατα του «Αξέχαστου». Εχει µπούσουλα απαράβατο: Το µνηµόνιο. Τον νέο καταστατικό µας χάρτη που διαβάζεται και ως αµείλικτη υπόµνηση των ανεπαρκειών µας. 

Που θυµίζει όσα επί τριάντα πέντε χρόνια αναβάλλαµε. 

Ευτυχώς ή δυστυχώς, το µνηµόνιο είναι το πρώτο κυβερνητικό πρόγραµµα στην ιστορία της µεταπολίτευσης. Με συγκεκριµένα µέτρα, ασφυκτικά χρονοδιαγράµµατα και µετρήσιµους στόχους. Με έναν µηχανισµό που εγγυάται – σχεδόν αυτοµατικά – την εφαρµογή του. 

Το µνηµόνιο διαβάζεται και ανάποδα. Ως συνταγή γιατρού που αποκαλύπτει τις καταχρήσεις που έφεραν τον ασθενή σ’ αυτό το χάλι. Με τις «θεραπείες» που προτείνει, αφηγείται τις παλιές µας αµαρτίες. Την αµεριµνησία και τη σπατάλη µας. 

Η µνήµη, λέγανε παλιά, είναι το στοµάχι του νου. Αν διαλέξουµε να την κατευθύνουµε στην παραφορά του «Αξέχαστου» – στην εποχή που όλα ήταν εύκολα και εφικτά – µάς καταδικάζουµε σε δυσπεψία. 

Αν δοκιµάσουµε να παλιννοστήσουµε στην ουτοπία της Ολυµπιακής Ελλάδας, θα παρατείνουµε το χανγκόβερ. Η χώρα εκείνη δεν υπήρξε ποτέ. 

Η χώρα εκείνη ήταν η χώρα του ντοπέ Ολυµπιονίκη. Της «τραβηγµένης» διοργανώτριας. Του χάσκοντος εργοταξίου. Του τυχερού τερµατοφύλακα. 

Η χώρα που υπάρχει, και αποκαλύπτεται στην επερχόµενη πενία µας, είναι η χώρα του µνηµονίου.