Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Κύριε Παύλο, έχετε το λόγο...



...Σε ορισμένους πολιτισμούς η σπονδυλική στήλη είναι η θρησκεία. Ο Αλλάχ, για παράδειγμα, ο οποίος είναι απειλητικός, σκληρός, δολοφονικός. Υπάρχει βεβαίως και η εβραϊκή-χριστιανική θρησκεία, η οποία σαν σπονδυλική στήλη έχει πάλι τον Θεό, ο οποίος είναι επίσης απειλητικός, έχει την κόλασή του. Όλα αυτά στην Παλαιά Διαθήκη, εδώ που τα λέμε, γιατί στην Καινή κάπως το μαλακώνει το πράγμα. Και υπάρχει ο ελληνικός πολιτισμός του οποίου η σπονδυλική στήλη είναι η ποίηση. Είναι η Ιλιάδα. Η ποίηση, η Ιλιάδα, δεν φοβερίζει, δεν απειλεί, δεν φονεύει και δεν υπόσχεται. Γι' αυτό έκανε ό,τι έκανε...
- Σας βλέπω συχνά να περπατάτε στο κέντρο της Αθήνας. Τι είναι αυτό που σε αυτές τις βόλτες σας εκνευρίζει αφάνταστα; Και τι είναι αυτό που σας δίνει χαρά;
Θα πω μια λέξη κάπως πρόστυχη. Η φτωχομπινεδιά του κόσμου.
- Αυτό σας ενοχλεί;
- Ναι, είναι μια πενία μυαλού, πενία του πνεύματος...


*Είπεν και ελάλησεν ο Παύλος Μάτεσις στους Θ. Λάλα και Κων. Μπογδάνο 
  ("FAQ" τ.103, 10-16/6/2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια: