Και για να μη ξεχνιόμαστε…
«...Όλες τις φορές η συμμετοχή μου στους αγώνες δεν έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Αλλά το ταξίδι για την Ιθάκη πρέπει να γίνει.
Και αν δεν με γελάει η μνήμη μου, σου άρεσε, τότε, στα χρόνια της εξορίας στη Λέρο, το παρακάτω ποίημά μου, με τον τίτλο: «Δεν κατάφερε».
» Ο χρόνος άσπρισε τα γένια μας, / την κάθε μέρα χάραξε στον τοίχο, / ρυτίδα βαθιά στα πρόσωπά μας. / Δεν κουράστηκε να φορτώνει, / χειμώνες στη ράχη μας. / Κι είπε στα παιδιά να μας λένε γέρους. / Τις ελπίδες μας να εξαντλήσει δεν κατάφερε».
» Διότι εις τον έχοντα κοινωνίαν μεταξύ πάντων των ζώντων είναι ελπίς» (Εκκλησιαστής, Κεφ. Θ)…
Απόσπασμα από την απάντηση του Μανώλη Γλέζου στον Αντώνη Καρκαγιάννη («Καθημερινή», 28/3/10) για το καθήκον της συμμετοχής στα κοινά ως ενεργός πολίτης, και όχι σαν «ήρωας» ή «εθνικό κεφάλαιο»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου